Шмат што ўжо на гэты конт напісана, але досвед кожнага чалавека ўнікальны. Дзялюся думкамі і высновамі. За апошні год я атрымаў досвед, які мне важна неяк сістэматызаваць і ўладкаваць у галаве.

У апошні тыдзень лета (2018) выбраўся у падарожжа на некалькі дзён.

Мэта падарожжа: наведаць месцы, дзе абываліся асноўныя падзеі рамана Івана Мележа “Людзі на балоце”. Атрымалася пабываць не толькі ля грушы, пад якой сустракаліся Ганна і Васіль, але і ў месцы дзе пачалася гісторыя Беларусі - Юравічах.

Гэты пост будзе пра мяне. Як Талаш адчувае грунт і выпрабоўвае новае-старое рамяство. Мінуў тыдзень і болі ад шматлікіх укусаў пчолаў (асабліва нясцерпны зуд) сыйшлі і можна на халодную голаву напісаць, што адбылося. 

Зараз разбярэмся, як у лічбавую эпоху законы ў Беларусі сталі прадметам лічбавага гандлю. Адпаведна ў каго няма грошай на гэтым рынку - няма месца. Не апошняе месца ў ім сыграла прымяннее сучаснага аўтарскага права (далей, капірайту).

Зіма прыбліжаецца, яна ўжо на парозе. Толькі нетараплівая. Восень 2017 года паспела мне падарыць неацэнны досвед болю і людзей. У гэтым допісе гісторыя аднаго тыдня ў клінічнай лякарні №4. Падчас я даведаўся шэраг лёсаў і гісторый з самага сэрдца беларускай душы.

Насамрэч эпічнае дзеянне, якое адбывалася ў вікі-руху напрацягу апошняга года - гэта выпрацоўка стратэгіі развіцця да 2030 года, натхніла мяне прапанаваць беларускім вікіпедыстам зрабіць нешта падобнае, але хаця б на адзін год - 2018. Што з гэтага атрымалася, чытайце ніжэй.

У гэты допісе раскрыю падставы і акалічнасці маіх летніх прамоваў, а таксама практычную рэалізацыю прынцыпаў эканомікі шарынга. Шмат падыходаў апісаных у рэтым пасце асноўваюцца на сусветным досведзе, апісаным у кнізе “Зроблена з Крыэтыў Команз” (Пол Стэйсі, Сара Пірсан).

Ахапіць адным пастом усе змены, якія прапануюцца у аўтарскае права даволі складана. Я засяроджуся на больш значных на мой погляд і напішу тое, чаго там зараз не хапае.

На мінулым тыдні наведаў экалагічны форум. Што мяне прывяло туды? Паспрабую растлумачыць, магчыма, найбольш сам сабе, але, як звычайна, буду ўдзячны пытлівым чытачам.

У канцы чэрвеня я знаёміўся з рэформай мясцовага самакіравання ва Украіне. Але, між іншым, мяне зацікавіў таксама тамтэйшы стан адкрытых дадзеных. Таму тут вычэпліваю патрэбную сабе інфу і рэфлексую.