Два тыдні назад удзельнічаў у вікіхакатоне ў Кіеве, дзе падымаўся цэлы шэраг пытанняў, якія свадзіліся да аднаго асноўнага. Як вы карыстоўваць сучасныя прылады, для паляпшэння эфектыўнасці працы з ведамі.

Як лумія можа палепшыць самаарганізацыю грамадзян у шматкватэрных дамах.

Штуршком да гэтага паста была прапанова напісаць, што для мяне значыць “быць грамадскім актывістам” у некалькіх сказах. Разважаючы, я пачаў пісаць, і атрымалася некалькі абзацаў, але думкі былі незавершаны, тэкст перакрочыў за старонку і прасякся крытыкай існуючага стану актывізма. Адчуваю, што захапіў тут толькі самыя пачаткі праблемы, але з нечага трэба пачаць...

One month ago I completed writing the dissertation. All august was very demanding at the same time important period of my life. From the 6th of August until the 9th of September I spent in reading, noting, writing (around 19 000+ structured words), proofreading. I learned to think.

A bit more than 2 months remain before deadline I need to pass a final work in Essex University. I developed the main idea about the topic recent year, but thoughts need to be ordered and expressed in an easy for readers way.

Некалькі дзён назад давялося наведаць месца гікаў у Вільні пад назвай Тэхнарыум. У гэтым пасце падзялюся сваімі сацыятэхнічнымі назіраннямі.

Або працуем над памылкамі і думаем пра ўстойлівае фінансаванне грамадскай дзейнасці

Гэты пост назрэў пасля заявы беларускіх “зялёных” актывістаў з нагоды крымінальных справаў на удзельнікаў красавіцкай Крытычнай Массы.

Некалькі тыдняў назад наведаў канфэрэнцыю прысвечаную інтэлектуальнай уласнасці і пытанняў развіцця ў Жэневе. Нягледзячы на тое, што фармат канфэрэнцыі быў вельмі афіцыйны (усе сядзелі як на сесіі парламента, шмат хто у гальўтуках), для мяне гэта быў першы досвед, я атрымаў шмат цікавай інфармацыі, навёў масты з людзьмі розных краінаў і канешне дольш даведаўся пра яйцы беларускай улады.

Абслугоўванне ляжыць у сэрцы брытанца. Спачатку незаўважнае яно паўсюль. Гэта можа памытая гародніна ў гіпермаркеце, гатовая да спажывання, або хваляванне за вашу бяспеку у цягніку, або выпадковае “Sorry”, якое больш за далікатнасць.